کشتن "جهاد" هنری برای اسرائیل نیست

شهادت جهاد مغنیه برای اسرائیل ستیزان جهان در رأس خبرها قرار گرفت. این خبر از آنروی مهم است که در این وضعیت stand by مبارزین و مشغول شدن آنان به قصه ی داعش یادمان می ماند که دشمن اصلی، اسرائیل است.

اینکه اسرائیل چه هدفی پشت این ورود به جولان دارد، خود بحثی دقیق و علمی می طلبد، اما سؤال اول این است:

«آیا اسرائیل باید از کشتن جهاد و یک سردار سپاه بر خود ببالد و به این ترور افتخار کند؟»

اسرائیل اگر جرأت می کرد و می پذیرفت کشتن نابغه ی امنیتی و نظامی حزب الله، یعنی عماد مغنیه به دست صهیونیزم صورت گرفته، می توانست بر خود ببالد که دشمنی بس خطرناک را از پیش پا برداشته است.

اما تاکنون در دنیا هیچ فرد یا گروه و دولتی نتوانسته آنقدر دلاوری به خرج دهد که بگوید قاتل عمادمغنیه است.

از روزی که دنیا فهمید یک مبارز لبنانی با هویتی شیعی وجود دارد که هم مقر نیروهای دریایی مارینز آمریکا را منفجر کرده و 241 کشته روی دست کاخ سفید گذاشته و هم 58 نظامی فرانسوی را در بقاع راهی گورستان نموده است، همه دریافتند باید زین پس شکاری تیزپا را جستجو نماید. 

دوسال پس از این وقایع بود که بدون یافتن اثری از عماد مغنیه، ناگهان سر و کله ی این شَبَه در کابین هواپیمای (TWA  (Trans World Airlines آمریکا پیدا شد و پس از ربایش این هواپیما و تبادل سرنشینان با اسرای مقاومت، رونالد ریگان اعلام کرد:

«تعقیب عمادمغنیه اگر 100 سال هم به طول بیانجامد، آنرا ادامه خواهیم داد.»

نه فقط فرانسوی ها و آمریکایی ها، بلکه 42 سرویس امنیتی در جهان به دنبال مغنیه ای می گشتندکه بیست سال از روی زمین محو شده بود اما براحتی به ایران می آمد و به زبانی فارسی مانند یک زبان مادری سخن می گفت و به دیدار علما و زیارتگاه ها می رفت و در جلسات مشترک با دشمنانش به عنوان مترجم شرکت داشت.

سرانجام این شبه گریزپای، در 23بهمن یکسال پس از پیروزی حزب الله در نبرد 33 روزه، در دمشق به لقای محبوب خود رسید و سرنوشتی یافت که کمتر از آن برایش انتظار نمی رفت.

امروز شهادت فرزندش، جهاد مغنیه که به نام اولین عموی شهیدش اسم گذاری شده بود، نمی تواند برای اسرائیل مایه ی مباهات نظامی و اطلاعاتی باشد.

چه اینکه برخلاف شهید عماد که هیچ عکسی از او در دست نبود و حتی CIA متوهم شده و گفته بود او بارها عمل جراحی پلاستیک روی چهره اش انجام داده است، جهاد اما چهره ای بود که تمام دنیا به عنوان فرزند عماد نه فقط او را شناسایی کرده بودند بلکه وی را جزو چهره های مشهور و Celebrity در لبنان و ایران محسوب می کردند.

به همین خاطر است که اسرائیل می گوید او از فرماندهان حزب الله بود و اینقدر نگرانی خود را از انتقام های احتمالی مقاومت ابراز می دارد. تل آویو می خواهد بگوید شق القمر کرده است.

هر شهیدی اگرچه به وصال معبود می رسد و به موالیان خود اقتدا می کند اما انتقام خون او برای هر شیعه ای بلکه هر آزاده ای یک حق است. 

اسرائیل گرگی است که کشتن را بخودی خود دوست دارد اگرچه نفعی چندان عایدش نشود. چه لقمه ای بزرگ و پدیده ی امنیتی پیچیده ای مانند عماد باشد چه رزمنده ای آشکار و مشهور مانند جهاد که هنوز فصل نبوغ او در شکوفه باقی مانده و میوه نداده باشد.

این ما هستیم که باید از شهادت عزیزانمان بهره برداری کنیم و خون همیشه جوشان فرزندان امیر خیبر شکن را برای مبارزه با دشمن اصلی بشریت یعنی اسرائیل، به مثابه بیرقی افراشته برای جهاد به اهتزار در آوریم.