استقامت همراهان!
مثال برای تقریب ذهن است....ذهن را نزدیک تر می کند به درک یک حقیقت دور..... هرچند قابل قیاس نباشند دو چیز.....
رهبری را که می نگرم با آنانی که دور و برش هستند و یاد ایام جام زهر نوشیدن امام که می افتم...همه و همه مثالی می شوند برای ذهنم .... تا رسول الله را بهتر درک کنم.....
آنجا که اصحاب عرض کردند ؛ ای حبیب خدا چرا آثار پیری زودرس در سیمای مبارک پدید آمده....فرمود؛ شیبتنی سورة هود... سوره ی هود مرا پیر کرد.... پرسیدند؛آیا دلیلش بیان سرگذشت امتهای پیشین و هلاک آنهاست... فرمود:
نه، بخاطر این آیه است که «فاستقم کما أمرت و من تاب معک»
... ایستادگی کن آنگونه که به تو امر شد و (استقامت کنند) آنان که همراه تو هستند .... و این تکه ی دوم که مربوط به استقامت همراهان است مرا پیر کرده .....
.... کسی که دل به دنیا نبسته استقامت میکند اما همراهان را به استقامت واداشتن، حتی رسول خاتم و گل سرسبد وجود را پیر می کند.....چه برسد به رهبری.....
... سخت است مکرر از استقامت و مقاومت گفتن و همراهان را از استقامت در عمل دور دیدن.... چطور مقاومت خواهند کرد کسانی که خانه هایی میلیاردی دارند و زندگی هایی پر از چرب و شیرین عادتشان شده است....
.... بهتر می توانم بفهمم که چرا درباه ی رسول صبر و لبخند از ابن عباس چنین نقل شده که :
ما نزل علی رسول الله (صلی الله علیه وآله وسلّم) آیة کان اشد علیه و لا اشق من آیة فاستقم کما امرت و من تاب معک
هیچ آیه ای بر پیغمبر (صلی الله علیه وآله وسلّم) شدیدتر و دشوارتر از آیه فاستقم کما امرت و من تاب معک نبود .
