اگر روحانی نتواند...!
شاید سیاسیونی که بر مسند قدرت تکیه زده اند و بازی قدرت را به خوبی پذیرفته اند، می خواهند تا این چرخه باطل را در میان دستهای تشنه ی خویش تبادل کنند. همراهی مجلس ظاهرا اصولگرا با دولت اعتدال نما نشانی از همین همراهی و تلاش برای حل معضلات در پس پرده است. امری که می تواند حداقل به مردم و جامعه جهانی نیز نشان دهد که مجلس و دولت و سایر نهادها با هم مشکلی ندارند و تنها برخی غریبه ها هستند که می آیند تا نظم موجود را به هم بریزند و البته باید از صحنه دیر یا زود بیرون روند. همان حالتی که در دوران هاشمی وجود داشت و ملت هیچ روزنه ی امیدی در انتقاد به وضع موجود ندید و خود دست به ابتکار زده و شخصی را که ظاهرا بیرون از دایره قدرت بود به وسط گود سیاست بازکشانید.
می توان دلیل شکست تمامی جناح های بر سر قدرت را پس از حرکت عجیب مردم در دوم خرداد به روشنی تشخیص داد. وقتی سر قدرت و نماد اشرافیت به حکم ملت محکوم می شود تمامی آنها که به دنبال وی در راه بودند و از پی او کف می زدند هم به تبع او از بازی قدرت خط می خورند.
بازی رأی اعتمادی که مجلس به راه انداخت، سخنی بود بس مفصل برای آنان که می خواهند آینده سیاسی این مرز و بوم را ترسیم نمایند. نسلی که از پیش می رود بیشتر باید نگران مطالبات و روحیات غریبی باشد که نسل از پس قافله با خویش می آورد. نسلی که دیگر اندود کردن روزنه ها را نمی پسندد و بسته بودن هیچ پنجره ای را برای ساعتی نیز بر نمی تابد. هرچند با دادن مشتی فضاهای باز جنسی یا آزادی های دروغین بتوان به ملعبه ها سرگرمش ساخت.
پس اگر این مجلس همراه و همساز و این جناح که دیگر نمیتوان "اصول" گرا نامیدش، نتواند موفقیتهای چشم گیر دولت اعتدال را جشن بگیرد، باید آماده باشد که مانند بیشتر زمانهای گذشته پیه حذف و تنفر را بر جان محتضر خویش بمالد.
اگر روحانی نتواند از آزمون مردم با هر طریقی، مشروع یا نامشروع، نمره ی قبولی بگیرد قطعا نظم سیاسی موجود یارای تحمل دگرگونی های اساسی در چارچوبهای مدنی امت اسلام را نخواهد داشت. آنچه مسلم است و اندک اندک خود را نمایان خواهد ساخت، برهم خوردن تمامی جناح بندی های سیاسی و حتی اعتقادی در میان اقشار اجتماع است که خود را تا خط عملیاتی اجتماع هویدا ساخته و البته در انتظار تحولات نوینی نیز در این عرصه خواهد بود. تحولاتی که ظاهرا بدون بازگشت نیز پدید خواهند آمد.
