درباره من
روزانهها
همهجدیدترین یادداشتها
همه- بالأخره ایدئولوژی احمدی نژاد چیست؟
- روسیه در جستجوی قدرتی فرامنطقه ای
- Paradoxes of being a revolutionary
- شغلهای ما، ابدیت ما
- سالگرد رحلت آیت الله طالقانی
- از زاکانی تشکر می کنم
- ایمان فطری به مهدی
- ما خون آذرین به رگ داریم نه خون فابیوسی!
- جان کری از کدام تغییرات مطلوب سخن می گوید؟
- لگدی به قوطی هسته ای وقتی که ایران وسط جاده ی خاورمیانه است
- کوشش های کور ظریف
- نبرد کلمات در پرونده هسته ای و آینده ی ایران
- خوراکم فکر بود
- این شب ها و یاد پیوسته ی صاحب الزمان
- پازل نوین هاشمی
نویسندگان
- محمدالمهدی 591
بایگانی
- مرداد 1395 1
- مهر 1394 2
- شهریور 1394 3
- مرداد 1394 3
- تیر 1394 4
- خرداد 1394 1
- فروردین 1394 16
- اسفند 1393 40
- بهمن 1393 44
- دی 1393 14
- آذر 1393 10
- آبان 1393 25
- مهر 1393 37
- شهریور 1393 13
- مرداد 1393 39
- تیر 1393 36
- خرداد 1393 8
- اردیبهشت 1393 30
- فروردین 1393 29
- اسفند 1392 44
- بهمن 1392 37
- مهر 1392 2
- شهریور 1392 2
- مرداد 1392 3
- تیر 1392 3
- خرداد 1392 6
- اردیبهشت 1392 14
- فروردین 1392 8
- اسفند 1391 6
- بهمن 1391 4
- دی 1391 6
- آذر 1391 3
- آبان 1391 7
- مهر 1391 4
- شهریور 1391 1
- مرداد 1391 2
- تیر 1391 2
- خرداد 1391 4
- اردیبهشت 1391 4
- فروردین 1391 1
- اسفند 1390 3
- بهمن 1390 2
- دی 1390 8
- آذر 1390 10
- مهر 1390 4
- شهریور 1390 8
- مرداد 1390 1
- خرداد 1390 1
- اردیبهشت 1390 4
- فروردین 1390 6
- اسفند 1389 7
- بهمن 1389 7
- دی 1389 3
- آذر 1389 5
- آبان 1389 1
- مهر 1389 3
لبیک یا صادق شیعیان قزوین
قزوین هم در آتش عشق رییس مذهب رخت عزا به تن کرد
هرچند بازار قزوین باز بود و مغازه های کنار مسجد امام صادق در بازار علاف ها گرماگرم خرید و فروش بودند و چیزی نشان نمی داد امروز عزایی بپاست..... دریغ از حتی یک پرچم سیاه برای اقامه ی عزای رییس مذهب
باید بر نمایندگان ولی فقیه در قزوین گریست و بر این فقاهت مویه کرد که هرچه دارد از قال الصادق است اما توان و انگیزه برای مدیریت عزای یک روز ندارد...چشم ولی فقیه روشن.....
اما پرچم امام صادق را که فقها بلند نمیکنند.... پرچم صادق همان پرچم اباالفضل است که رفع الله رایة العباس.....
اما عشاق و سوختگان مهر صادقی ریختند به خیابانها و شهر را آباد کردند به ذکر آل محمد
نه روحانی دولتی ای در مراسم بود نه مسئولی ....
فقط حسین صلح جو عضو شورای شهر را دیدم که سینه زن و سوخته جان می آمد با کاروان عزا
با نوای اکبر حدادزادگان....خدا نوایش را فاطمی تر کند
در مقابل صف حجة الاسلام الهی مهر را دیدم که دل از بی مهری های قزوین و قزوینی پرخون دارد... آخرینِ آن هم زخم های دوستان قدیمش در هیات امامزاده اسمعیل
این روحانی مبارز و رزمنده ی چریک برای من ارزشی بیش از بسیاری از مجتهدین دارد
میانه ی راه هنگام ورود به صحن امامزاده حسین، نماینده ی آیت الله العظمی وحید خراسانی را دیدم و بر عزت شیعه بالیدم
.... پاهای برهنه و سینه زن های عاشق... روز عزای صادق را برای اختلاف آفرینان و بی مبالاتان و بی غیرتان شب تار کردند....
صبح که تا می توانستم فضای مجازی را از دعوت برای عزای اهل بیت پر کردم ... لحظه ای نوشتم دل هوس گِل دارد در روز عزای امام صادق
آرزویم روا شد... گِل هایم را تراشیدم و در کاغذ پیچیدم و نگه داشتم... گفتم روزی که از اینجا رفتم به جهان دیگر این گلها را درون کفنم بگذارید.....
اللهم اجعل محیای محیا محمد و آل محمد و مماتی ممات محمد و آل محمد
نمی نویسم ..... چون می دانم هیچ گاه نوشته هایم را نمی خوانی! حرف نمی زنم .... چون می دانم هیچ گاه حرف هایم را نمی فهمی! نگاهت نمی کنم ...... چون تو اصلاً نگاهم را نمی بینی! صدایت نمی زنم ..... زیرا اشک های من برای تو بی فایده است! فقط می خندم ...... چون تو در هر صورت می گویی من دیوانه ام