از طلبه سیرجانی تا روحانی نه دی ای!

   بسیار خوشوقتیم که شاهد دستگیری متعدد روحانیون و طلاب عدالت خواه توسط سیستم قضایی کشور هستیم. طلیعه اعتراضات عدالتخواهانه توسط روحانیت جوان را در صبح صادق مهدی نصیری سراغ گرفتیم. زمانی که اعتراضات ناب او در اوج خفقان دوران سازندگی و طلیعه غوغاسالاری اصلاحات به گوش مردم خسته از بیعدالتی رسید.  

    دادگاه محاکمه مهدی نصیری در نهایت منجر به تبرئه متهم شد و شکایت مهندس غرضی وزیر وقت مخابرات آغازی بر پایان عصر یکه تازی های ویژه خواران گردید. این دادگاه که با محاکمه نصیری در حقیقت می خواست نشریه صبح را به قفس بیاندازد، ناچار از تسلیم در برابر دلایل واضح او تن به پذیرش حقانیت افشاگری های این روحانی جوان داد. 

شوربختانه پاسخ به سؤال بی جواب مردم برافروخته از ناعدالتی، عدم تشکیل پرونده ای برای شاکی شکست خورده این پرونده یعنی وزیر وقت مخابرات بود که هم مؤمنی را بی جهت لکه دار کرده بود و هم با تبرئه وی اثبات تخلفات و ویژه خواری های وزیر محرز می نمود.  

   در زمانی که روحانیون رنگ برنگ هیچگاه به خاطر ارتزاق از کیسه شهرام جزایری،نماد دزدی و فساد به میز محاکمه دعوت نشدند، یک روحانی به دلیل قیام در برابر زمین خواری و بیعدالتی در سیرجان به حکم دادگاه ویژه روحانیت به زندان افتاد و لباس سربازی امام عصر از تن به در کرد تا چند روزی همبند همان نماد فساد یعنی شهرام جزایری باشد. این حکم با پیگیری و افشاگری دانشجویان عدالتخواه به محضر رهبر معظم انقلاب رسید و دستور آزادی وی شخصاً توسط معظم له صادر گردید.  

فرمانی که پس از صدور از محکوم علیه مخفی داشته شد و بنا به دستور دادستان دادگاه ویژه، توبه نامه و تعهد غلیظ و شدید مقابل فردی گذارده شد که حکم آزادی از سوی مقام منیع ولایت داشت. البته خلع شدن لباس روحانیت بر تن این مبارز نستوه عریانی هویت را به ارمغان نیاورده بود و توبه نامه ای به دستان عدالتخواهان تحریر نگردید.  

   اگر این دادگاه ویژه به جای حبس و تأدیب طلبه سیرجانی به بازخواست کسانی می پرداخت که از همبند او یعنی شهرام خان، نون و روزی گرفته بودند، دیگر کروبی جرأت بپا خواستن در برابر حیثیت نظام مقدس جمهوری اسلامی را به خود نمیداد و با سالوس بازی در اوج حملات دوران موسوم به اصلاحات خود را مدافع ولایت و حامی حکم حکومتی ولی فقیه جا نمی زد. 

البته این محاکمه و سپس آزادی، از طلبه سیرجانی، حجة الاسلام جهانشاهی، نمادی ساخت که در برهوت عدالت و غیرت، مناری بلند برای گم کردگان حقیقت و دیانت گردید.  

داستان بلند عدالتخواهی از هنگامی که تشیع نام علی را بر تارک خویش نوشت تا ساعتی که نغمه " أنا المهدی " بر جهان سایه بیندازد از این خون جگرها پر است و ساعتی نیست که نقشه ها کشیده نشود تا نام عدالت علی در خاکهای سرد دنیاطلبی و اشرافیت دفن گردد. 

روحانیت که راوی اصلی قصه تشیع است اگرچه در میان مردم دارای طیفهای بالا و پایینی در محبوبیت و مقبولیت است، اما هیچگاه از اصالت و هویت شیعی خویش خالی نشده و البته مردم خصوصا مستضعفان توان خویش در تمییز اصل از بدل را بارها نمایش داده اند. 

چند روزی هم بیشتر از بازداشت سعید ذاکری دبیر سیاسی هفته نامه " نه دی " نمی گذرد. روزنامه نگاری روحانی در نشریه ای که مسئول آن روحانی است و متعلق به طیفی است که بیشترین فراوانی بنیانگذاران آن به نام روحانیون است. روحانیونی که منبرهای سیدالشهدا را بر پیشرفته ترین ابزارهای سلاطین رسانه ای برتری بخشیدند و عظیم ترین طرح براندازی در تاریخ کشور را به شکست معترف ساختند.  

چه می توان کرد که جرم بزرگشان ولایت مداری با ارائه سند اصالت آن یعنی عدالت طلبی است. ادعای ولایت مداری که از هاشمی و موسوی و کروبی هم  ساطع بود اما دیدیم و می بینیم آن هنگام که شیپور اجرای عدالت به گوش می رسد عمار از زبیر شناخته می شود. 

البته ما نه می خواهیم آبرو بری کنیم نه می توانیم، اما اگر هرکجا بیعدالتی رخ داده باشد یا بعضی ها از بعضی دیگر مساوی تر باشند رفته رفته رسوبات دادخواهی و مطالبات انتقادی مردم و نخبگان مردمی تا مرحله انفجار و سرپیچی پیش خواهد رفت. وقتی سعید ذاکری یا طلبه سیرجانی بازداشت می شوند ما کمپین چندمیلیون امضا راه نمی اندازیم، نه جنس ما از نوع این استراتژی است نه دادخواهی ما برای نهادهای غربی و استکباری خریدار دارد.   

   روزنامه نگاران ما شیرین عبادی را بهانه ساز ستیزه با محبوب خویش، رهبری حکیم انقلاب نمی سازند یا روزنامه نگاران بدون مرز و عفو بین الملل برای بچه های ما سینه چاک نمی دهند. اما وقتی کسی نیست که بپرسد چرا انتقاد به آقای علی لاریجانی این چنین منکوب و مبغوض می شود و اگر هم بپرسد آخرین بار خواهد بود که هوس پرسش به سرش می زند، حتماً باید شاهد 22خردادها و سوم تیرهایی باشیم که انتقاد ملی در قالب ستیزه جویی با نمادهای "ویژه زیستی" و مصونیت های آهنین به صندوق رأی ریخته می شود و آنان که در بسترهای گرم و راحت از چرب و شیرین دنیا بهره می برند را به لرزه های دائمی دعوت خواهد نمود. 

آینــــــــــده از آنِ عـــدالتـــــــخـــواهی اســــــــــت.